Cross Docking
Cross Docking is een Engels woord en staat voor een afhandeling van goederen zonder opslag. Hier wordt “Cross” gebruikt in de zin van “doorgang” en “Dock” betekent een inkomende en uitgaande laadperron voor goederen.
Cross Docking beschrijft een proces in de overslagzone waarbij enerzijds de leveranciers aanleggen bij de laadperrons van de goederen ontvangstplaats, daar de goederen lossen en direct naar de verzamelplaats brengen. Hier worden de individuele goederen verzameld en gesorteerd, toegewezen aan het gebied van de goederenuitgifte en overgedragen. Aan de goederenzijde worden op deze manier verzamelde zendingen, nadat ze door de overslagzone zijn gegaan zonder te zijn opgeslagen, doorgegeven aan het daar gedockte transport voor verder vervoer naar de ontvanger.
Door middel van crossdocking kunnen snellere doorlooptijden en een lagere behoefte aan opslagruimte in de overslagzone worden bereikt. Idealiter leidt de vermindering van de voorraden en de versnelling van de goederenstroom tot een algehele kostenbesparing in de opslag.
Een bijzondere uitdaging van crossdocking is de naadloze informatiestroom langs de deelnemers van de waarde- en logistieke keten. Voor geïntegreerde en succesvolle processen wordt meestal gebruik gemaakt van logistieke software die de coördinatie van crossdockprocessen op een optimale manier mogelijk maakt.
Cross Docking & Logistiek
In de logistiek wordt cross docking niet alleen gebruikt om de goederenbehandeling te optimaliseren, maar ook om LTL-transporten zoveel mogelijk te vermijden. Op de afdeling inkomende goederen worden de verschillende inkomende goederen zo verzameld en gesorteerd dat zoveel mogelijk FTL-transporten worden afgeleverd bij de ontvanger aan de goederenuitgiftekant.
Crossdocking is altijd een efficiënte oplossing wanneer grote, maar tegelijkertijd planbare hoeveelheden goederen worden behandeld. Dit geldt voor alle distributienetwerken met dergelijke inkomende en uitgaande goederen. De magazijnen van deze netwerken worden dan crossdocking-centra. Deze processen zijn met name effectief in de detailhandel. Centrale magazijnen (inclusief die van logistieke dienstverleners) fungeren als cross-docking points, die met de verschillende goederen worden bevoorraad en de verzamelde zendingen worden vervolgens met zo weinig mogelijk leveringen naar de individuele vestigingen gedistribueerd.
Cross Docking varianten
Het doel van voorraadloze crossdocking is om goederen direct zonder magazijn over te brengen en naar de ontvanger te sturen. Naast verminderde voorraden en snellere doorlooptijden worden de kosten van opslagprocessen geminimaliseerd. Opslagkosten verlagen: Dit zijn vooral de kosten voor het voorzien in de benodigde opslagcapaciteit en de kosten voor het afhandelen van de processen in een magazijn, zoals opslag en ophalen of verzamelen van orders.
Er wordt algemeen onderscheid gemaakt tussen drie varianten van crossdocking:
Enkelvoudig niveau
De goederen zijn al verzameld en verpakt door de afzender. Deze logistieke eenheden, die vaak op pallets worden verpakt, worden “zoals verpakt door de afzender” behandeld en dus zonder enige wijziging aan een verzendingsopdracht toegewezen. Voorwaarde voor deze variant crossdocking is dat de logistieke eenheden al door de verzender zijn gemarkeerd en de ontvanger op de goederen is gespecificeerd.
Twee fasen niveau
De goederen worden alleen ongewijzigd door de afzender afgeleverd tot aan het crossdocking-punt. Hier worden de logistieke eenheden opgesplitst, opnieuw gesorteerd en verzameld in overeenkomstige eenheden voor levering aan de juiste ontvanger.
Multilevel niveau
Multilevel betekent hier dat naast het verzamelen ook verdere processtappen worden uitgevoerd in het crossdocking afhandeling proces. Vaak worden de goederen verpakt en geëtiketteerd voordat ze naar de plaats van afgifte van de goederen worden gestuurd om naar de ontvanger te worden verzonden.