Numer GTIN
GTIN jest skrótem od ang. Global Trade Item Number (Globalny Numer Jednostki Handlowej). Jest to unikalny i zgodny ze standardami międzynarodowymi identyfikator produktu. Numer GTIN został ustanowiony przez organizację non-profit Global Standards 1 (GS1), która powstała w 2002 roku z organizacji EAN (European Article Number – Europejskie Stowarzyszenie Kodowania Towarów) oraz UCC (Uniform Code Council ) W ramach tego procesu powstał nowy termin GTIN pozwalający na unikalną identyfikację produktów. Mimo, że EAN został pierwotnie zaprojektowany dla europejskiego handlu żywnością, już po kilku latach numer GTIN zaczęto stosować również w Afryce, Australii, Azji i Ameryce Południowej. Dziś jest stosowany na całym świecie i stanowi podstawę systemu GS1
Rodzaje i budowa kodu
Numer GTIN znajduje się na opakowaniu produktu, na kodzie kreskowym. Długość numery zależy od rodzaju produktu i miejsca produkcji. W kodzie GTIN – jedna cyfra wskazuje poziom pakowania, 1-3 cyfry to unikatowy kod kraju, 4 -7 cyfr wskazuje numer jednostki kodującej tzw. kod firmy, 2-5 cyfr składa się na kod produktu, 1 cyfra kontrolna.
EAN – stosowany w Europie, nr GTIN składa się z 13 cyfr. Pierwsze 3 cyfry wskazują kod kraju. Dla Polski to 590
UPC – stosowany w Ameryce Północnej, składa się z 12 cyfr
JAN – stosowany w Japoni, składający się z 8 lub 13 cyfr
ISBN –International Standar Book Numer, 13-cyfrowy identyfikator książek
ITF – 14 cyfrowy numer do identyfikacji opakowań zbiorczych.